Δηλητήριο στο Διαδίκτυο

του Θανάση Χειμωνά

Η χυδαιότητα στο ελληνικό Ιντερνετ εξαπλώνεται με την ταχύτητα της φονικής πανούκλας τον Μεσαίωνα. Το τελευταίο κρούσμα - και ένα από τα πιο αποκρουστικά ever - έσκασε μύτη πριν ακριβώς από μία εβδομάδα.

H ανάρτηση στο facebook μιλούσε για έναν σουβλατζή ο οποίος - και καλά - είχε κάνει τόπι στο ξύλο μια άμοιρη άστεγη η οποία είχε τολμήσει να του ζητήσει ένα ταπεινό σουβλάκι για να ξεγελάσει την πείνα της. Ο άγνωστος φεϊσμπούκερ δεν σταματούσε στην αφήγηση του αποτρόπαιου «γεγονότος». Προέτρεπε τους συνέλληνες να βάλουν φωτιά. Στο σουβλατζίδικο και σε όσους εργάζονταν σε αυτό.

Χωρίς την παραμικρή διασταύρωση, χιλιάδες συμπατριώτες μας αναπαρήγαγαν το αποκρουστικό μαντάτο, συνοδεύοντάς το με σχόλια που παλιότερα θα διάβαζες μόνο σε hardcore νεοναζιστικά sites. Εννοείται πως λίγες ώρες αργότερα η «είδηση» διαψεύστηκε πανηγυρικά. Η «δουλειά» όμως είχε ήδη γίνει.

Δεν θα σταθώ στο ποιος ξεκίνησε αυτή τη φήμη. Εχουμε πει πολλές φορές ότι κάποιοι θέλουν να δουν την Αθήνα στις φλόγες και η πυρπόληση ενός μαγαζιού στην καρδιά της θα αποτελούσε εξαιρετική ευκαιρία.



Το πρόβλημά μου είναι όλοι αυτοί που με ενθουσιασμό και ζήλο προέτρεψαν τον όχλο να λιντσάρει ανθρώπους. Και ας αφήσουμε πια την καραμέλα της κρίσης. Ετσι ήταν πάντα ο Ελληνας. Το διαπιστώσαμε στους Δίδυμους Πύργους. Το βλέπουμε συχνότατα έξω από δικαστήρια. Απλώς τώρα με το Ιντερνετ είναι πιο εύκολο να εκφραστούν το μίσος και η κτηνωδία.

Μήπως τελικά δεν είμαστε αυτός ο τόσο υπέροχος λαός που κάποιοι προσπαθούν εδώ και αιώνες να μας πείσουν;