Και αν χρεοκοπήσει η Ελλάδα ;

Το ερώτημα για τις επιπτώσεις που θα είχε μια ενδεχόμενη απόφαση των ισχυρών της Ευρώπης να αφήσουν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει, απασχολεί μεγάλο μέρος του γερμανικού τύπου. Αλλά Βρετανός αναλυτής προειδοποιεί: Ελλάδα και Γερμανία φλερτάρουν με μια αμοιβαία καταστροφή γιατί θα ακολουθήσουν αλυσιδωτές αντιδράσεις.
Ποτέ στο παρελθόν δεν βρέθηκε αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της χρεοκοπίας χώρα που ήταν μέλος μιας νομισματικής ένωσης, επισημαίνουν στο γερμανικό ραδιοσταθμό Deutsche Welle o Andreas Becker και ο Κώστας Συμεωνίδης. Μιας ένωσης μάλιστα με αρκετά, πέραν του ενός, υπερχρεωμένα μέλη, που αναγκάστηκαν να προσφύγουν σε έναν κοινό μηχανισμό διάσωσης.



Σε άρθρο του στην Die Welt του Βερολίνου που κυκλοφόρησε τη Δευτέρα, ο Φίλιπ Ρέσλερ (FDP) δεν απέκλεισε μια ελεγχόμενη πτώχευση της Ελλάδας, προκειμένου να σωθεί το ευρώ. «Προκειμένου να σταθεροποιήσουμε το ευρώ δεν επιτρέπεται να υπάρχουν πλέον απαγορευτικές σκέψεις. Και σε αυτές ανήκει εν ανάγκη μια ελεγχόμενη πτώχευση της Ελλάδας εφόσον έχουμε στη διάθεσή μας τα κατάλληλα εργαλεία.
Στο ίδιο μήκος κύματος ο Bαυαρός πρωθυπουργός Χορστ Ζέεχοφερ ήρθε να εκφράσει «τη χαρά του» για το γεγονός ότι οι σκέψεις αυτές μπορούν πλέον να εκφραστούν ελεύθερα.
Η «καταστροφολογία» των γερμανών πολιτικών
Η αντίδραση των αγορών ήταν άμεση. Τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια βρέθηκαν χθες σε ελεύθερη πτώση, με τον DAX της Φρανκφούρτης να υποχωρεί κατά διαστήματα ακόμη και κάτω από τις 5.000 μονάδες ενώ το ευρώ διολίσθησε στο χαμηλότερο επίπεδο από τα μέσα Φεβρουαρίου.
«Με τις δημόσιες παρεμβάσεις τους για ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας ή την έξοδο της χώρας από την ΟΝΕ, οι γερμανοί πολιτικοί επιδίδονται σε μια πρωτοφανή καταστροφολογία», σημειώνει ο αναλυτής Marc Oswald από το Monument Securities του Λονδίνου και προσθέτει ότι «ως εκ τούτου δεν θα πρέπει κανείς να κατηγορεί τώρα τις αγορές για τον τρόπο που αντιδρούν».
Αλυσιδωτές αντιδράσεις

Το ερώτημα είναι ποιες θα είναι οι συνέπειες για τις χώρες της ευρωζώνης που παρέχουν στην Ελλάδα δάνεια ή εγγυήσεις; «Εάν τα χρήματα αυτά εξαφανιστούν, θα αυξανόταν το χρέος των χωρών αυτών», σημειώνει ο Στέφαν Χόμπουργκ, επικεφαλής του Οικονομικού Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου στο Κίελο. «Εάν έρθει η στιγμή, που νομίζω ότι θα έρθει, και η Ελλάδα πει ότι δεν μπορεί να αποπληρώσει αυτά που έχει λάβει, τότε θα αυξηθεί και το χρέος της Γερμανίας, πάνω από το όριο του χρεόφρενου, και τότε μπορεί να κινδυνεύσει και η πιστοληπτική ικανότητα της Γερμανίας».
Γερμανία και αδυναμοι κρίκοι

Στην περίπτωση αυτή και η Γερμανία θα καλούνταν να καταβάλει μελλοντικά υψηλότερα επιτόκια. Η εξέλιξη αυτή από μόνη της δεν θα ήταν τόσο τραγική όσο οι συνέπειες που θα είχε για τους υπόλοιπους «αδύναμους κρίκους» της ευρωζώνης. Και το ερώτημα είναι ποια θα ήταν η αντίδραση των αγορών;
Αφενός, σημειώνουν αναλυτές, οι αδύναμες οικονομικά χώρες θα είχαν ακόμη μεγαλύτερη δυσκολία να βγουν επιτυχώς στις αγορές και να δανειστούν και αφετέρου θα εντεινόταν η σπέκουλα σε βάρος μεμονωμένων χωρών, με το ερώτημα να είναι, ποιος θα είναι ο επόμενος, ποια θα είναι η χώρα που θα ακολουθήσει την Ελλάδα στο δρόμο προς τη χρεοκοπία;

Αναλυτές εκτιμούν ότι ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας θα συμπαρέσυρε και πολλές ευρωπαϊκές τράπεζες. Μπορεί πολλές να έχουν «ξεφορτωθεί» μεγάλο μέρος των ελληνικών ομολόγων που κατείχαν στην ΕΚΤ, ωστόσο, επενδυτές σημειώνουν ότι παρόλα αυτά αρκετές τράπεζες δεν θα άντεχαν ενδεχόμενο κούρεμα ελληνικών ομολόγων. Στην περίπτωση αυτή θα έπρεπε να γίνουν και πάλι κρατικές παρεμβάσεις και να σωθούν ορισμένες από αυτές με χρήματα των φορολογουμένων.
Ανυπολόγιστες θα ήταν οι συνέπειες και για το ίδιο το ευρώ. Η ΕΚΤ έχει αγοράσει ήδη ένα μεγάλο μέρος ελληνικών ομολόγων. Εάν αυτά έχαναν ξαφνικά την αξία τους, η ισοτιμία του ευρώ θα υποχωρούσε ακόμη περισσότερο. Πόσο ακριβώς και ποιες θα ήταν οι συνέπειες, είναι κάτι που δεν μπορεί να προβλεφθεί.
Φλέρτ με την αμοιβαία καταστροφή

«Ο λαϊκισμός των γερμανικών φυλλάδων, όπως η Bild κατάφερε τελικά να επικρατήσει και πλέον όπως όλα δείχνουν η Γερμανία σπρώχνει την Ελλάδα προς την χρεοκοπία, ρισκάροντας έτσι μία ανεξέλεγκτη αλυσιδωτή αντίδραση που τόσο καιρό φοβούνται οι αγορές» γράφει ο Ambrose Evans – Pritchard στη βρετανική Daily Telegraph. Αν πάλι αποτελεί μία τακτική άσκησης πίεσης προς την ελληνική πλευρά να υποκύψει στις πιέσεις των διεθνών πιστωτών της, μπορεί να επιφέρει καταστροφικά αποτελέσματα και για τις δύο χώρες, σημειώνει.

Η Ελλάδα, σχολιάζει ο αρθρογράφος, εάν δεχθεί προκλήσεις, μπορεί να επηρεάσει το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και να επιφέρει τεράστιες ζημιές ακόμα και στην ίδια τη Γερμανία. Η πίεση της Ελλάδας στα άκρα, επιφέρει τον άμεσο κίνδυνο επέκτασης στην Πορτογαλία, η οποία έχει υψηλότερα επίπεδα συνολικού χρέους και έλλειμμα της τάξης του 9% του ΑΕΠ. Από κει και πέρα, μία ανεξέλεγκτη αλυσιδωτή αντίδραση θα φτάσει πολύ γρήγορα και στον πυρήνα της ευρωζώνης.

Η Ελλάδα μετατράπηκε σε θύμα
Ο κύριος λόγος που η Ελλάδα αδυνατεί να εκπληρώσει τους δημοσιονομικούς της στόχους είναι επειδή η Ε.Ε. της έχει επιβάλει το πιο βίαιο δημοσιονομικό πρόγραμμα αποπληθωρισμού που επιβλήθηκε ποτέ σε μία σύγχρονη ανεπτυγμένη οικονομία: δημοσιονομική εξυγίανση της τάξης του 16% του ΑΕΠ χωρίς το αντιστάθμισμα της νομισματικής υποτίμησης. Αυτή η σκοταδιστική πολιτική έχει βυθίσει την ελληνική οικονομία στην ύφεση.

Η Ελλάδα φέρθηκε απερίσκεπτα για μία δεκαετία, εντός ευρωζώνης, αλλά ακόμα και αν η κυβέρνηση Παπανδρέου ικανοποιούσε κάθε απαίτηση της τρόικας δεν θα υπήρχε καμία διαφορά. Οι Έλληνες πολίτες το καταλαβαίνουν ήδη αυτό και επίσης αντιλαμβάνονται ότι τα πακέτα στήριξης απλώς ανακυκλώνονται στις τράπεζες των βόρειων χωρών: αντί να αναγνωρίσουν τη συλλογική ευρωπαϊκή αποτυχία, οι χώρες – δανειστές ξεσπούν στην Ελλάδα που είναι πλέον το θύμα.

Η σοφότερη λύση θα ήταν η διάλυση της ευρωζώνης σε δύο μπλοκ. Το ένα με επικεφαλής τη Γαλλία θα περιλαμβάνει τη λεγόμενη «λατινική ένωση» η οποία θα διατηρήσει και το ευρώ. Το γερμανικό μπλοκ μπορεί να εισάγει ένα νέο νόμισμα, με παράλληλες ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών των χωρών που θα συμμετέχουν σε αυτό, για την κάλυψη ζημιών από το χρέος τους σε ευρώ.
Κάτι τέτοιο δεν πρόκειται και συμβεί και γι αυτό είναι πιθανό ένας παγκόσμιος συνασπισμός των G20, της Κίνας και του ΔΝΤ να προστρέξει για βοήθεια στην ευρωζώνη, χωρίς όμως τελικά να καταφέρει να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ των βόρειων και νότιων χωρών της.
ΠΗΓΗ tvxs