Πόσο Facebook είσαι ;

 του Θανάση Τρομπούκη

Πόσους φίλους έχεις; Σε ποια γκρουπ είσαι γραμμένος; Τι διαβάζεις; Τί φωτογραφίες ποστάρεις; Πόσο συχνά αλλάζεις τα status updates σου και ποιων φιλοσόφων τα λόγια κλέβεις; Οι mutual τι λένε; Τι αποκαλύπτουν τα like που κάνεις για την ύπαρξή σου; Τη μόρφωσή σου; Το ποιόν σου;

Ανέκαθεν οι άνθρωποι προσπαθούσαμε να μεταδώσουμε στους συνομιλητές την ιδανική εικόνα του εαυτού μας. Ντυνόμαστε με φανταχτερά ρούχα όχι για να προστατευτούμε από τα καιρικά φαινόμενα αλλά επειδή πιστεύουμεότι τα ρούχα μας χαρακτηρίζουν. Βαφόμαστε για να ακτινοβολούμε υγεία και νιότη. Φοράμε ακριβά αξεσουάρ για να υπονοήσουμε το κοινωνικό - οικονομικό μας status.

Ακόμα και τώρα, στην εποχή της κρίσης που θεωρητικά θα έπρεπε να αποτινάξουμε τα φτιασιδώματα και να αφοσιωθούμε στην ουσία των πραγμάτων, χωθήκαμε στην οθόνη και το facebook για να χτίσουμε τη δημόσια εικόνα μας. Ποστάρουμε με ύφος Πρετεντέρη αναλύσεις για το πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας. Η οικονομική κρίση στο facebook είναι trendy! Οφείλουμε να γράψουμε κάτι γι’ αυτή το οποίο να είναι ανατρεπτικό, αναρχικό, θυμωμένο, φιλοσοφημένο. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων όσα γράφουμε δεν εμπεριέχουν καμία αλήθεια μας, παρά είναι έτσι διατυπωμένα ώστε να συγκεντρώσουν τα περισσότερα δυνατά like και comments.



Οικειοποιούμαστε θεωρίες συνωμοσίας για να δείξουμε ότι είμαστε μέσα στα πράγματα. Γραφόμαστε σε art group ώστε να αποδείξουμε στους φίλους μας ότι έχουμε καλλιτεχνική παιδεία. Ξεσηκώνουμε λόγια φιλοσόφων και συγγραφέων για να φανερώσουμε το μεγαλείο της σκέψης μας. Χρησιμοποιούμε γλαφυρούς χαρακτηρισμούς διότι έτσι θα δώσουμε το στίγμα της ευαισθησίας μας. Η νέα τάση είναι να δηλώνουμε στην οικογενειακή κατάσταση: “χήροι” διότι με αυτόν τον τρόπο αντιστεκόμαστε στο αδιάκριτο “κατεστημένο του facebook”. Αν μας ρωτήσεις κατά πόσο γουστάρουμε τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης το πιθανότερο είναι ότι δεν θα δώσουμε σαφή απάντηση, παρά θα στρέψουμε τη συζήτηση στους κινδύνους από την παραχώρηση των προσωπικών δεδομένων στον αχανή και επικίνδυνο κόσμο του διαδικτύου.

Ό, τι αφορά στις φωτογραφίες, έχουμε περάσει ώρες μπροστά στον καθρέπτη της τουαλέτας ποζάροντας με σουφρωμένα χείλη και φόντο τα πλακάκια. Κάνουμε poke αβέρτα αλλά ταυτόχρονα κράζουμε τους “πέφτουλες” του facebook. Τα καλοκαίρια δε, γίνεται το σώσε! Πόζες στην επώνυμη πετσέτα, με επιμελώς ατημέλητη εμφάνιση που απαιτεί αλάτι στο μαλλί και lip gloss στα χείλη ή λάδι μασάζ για να “΄γράψουν” οι κοιλιακοί. Χορεύουμε στα μπαρ με μόνο σκοπό μία φωτογραφία. Φλερτάρουμε για να γράψουμε στο status ότι: “τίποτα δεν συγκρίνεται με το καλοκαιρινό φλερτ” και γινόμαστε σκνίπα από το ποτό ώστε να μπορέσουμε να ντραπούμε στα comments των φωτογραφιών που μας έκαναν άθελά μας tag για όσα ανομολόγητα συνέβησαν και τα οποία ουδόλως είχαμε προγραμματίσει.

Κάπως έτσι το facebook από site κοινωνικής δικτύωσης έχει μετατραπεί σε εργοστάσιο ψηφιακής ματαιοδοξίας, διαπίστωση που με κάνει να αναρωτιέμαι: όταν κάνουμε shut down στο τέλος της ημέρας, πόσοι φίλοι εκτός facebook μας μένουν;
ΠΗΓΗ  protagon