Κωλοέλληνες...

Της Μαργαρίτας Μαρόν

Η Σύγχρονη Ελληνική Γλώσσα νοσεί. Πρόσφατες απόπειρες δολοφονίας και υπονομεύσεις κυρίως του όρου «άνθρωπος» και « Έλληνας», καθιστούν αναγκαία την κατάργηση της επίσημης ετυμολογίας του «Άνω θρώσκω».

Είναι σχεδόν γελοίο να διατηρούμε πλέον την ψευδαίσθηση και να διαιωνίζουμε την γλωσσική υποκρισία ότι το γένος μας κοιτά ψηλά. Το μόνο που κοιτά ο σύγχρονος άνθρωπος είναι το χάος. Ότι φτάνει στο ύψος της τσέπης του κ την λεκάνη ως εναλλακτικό καθρέφτη.

Εξαιρέσεις που η κεφαλή του ορθώνεται ψηλά, είναι όταν πρόκειται να βρέξει, πριν απλώσει την πετσέτα για ηλιοθεραπεία, να σκοτώσει κουνούπια ή όταν ψάχνει την πανσέληνο για να μιμηθεί τον ρομαντικό.

Τις τελευταίες μέρες η χώρα βιώνει ένα πρωτοφανές μποϋκοτάζ αξιοπρέπειας και ήθους.

Το ''Άνω θρώσκω'' της βάλλεται από χίλιες μεριές επειδή κάποιοι αποφάσισαν να αφήσουν το σκάκι και να πιάσουν τα ζάρια.

Έχω τόσο θυμό μέσα μου που αν προσπαθήσω να τον μεταφράσω σε ευρώ θα έφτανε να ξεχρεώσουν και τα εγγόνια μας. Ο κόσμος χάνεται. Κόσμος χάθηκε και η ντροπή μας άφησε χρόνους κάπου κοντά στο Σύνταγμα.

Και ο Έλληνας εστιάζει το βλέμμα του στα σκατά που υπερχείλισαν. Ο «Κωστάρας» (τέρμα τα «άκης» μας τελείωσαν), κάνει μπάνια αυτοεξόριστος περιφέροντας λιπώδεις μάζες συνειδήσεων και κοιλιάς και ο Γιωργάρας πουλάει λάθος τσαμπουκά με έμβλημα το'' δεν ήξερα'' (δεν ρώταγες;).

Η Βουλή κάνει ενός λεπτού σιγή σχεδόν είκοσι δευτερόλεπτα οδύνης ανά άτομο, η Διαμάντω καμαρώνει πεταμένα λεφτά σε σαστισμένα από ντροπή κουρτινόξυλα, η Βοσκοπούλα αναθέτει σε ερευνητές το μυστήριο με τα πόμολα ,οι υπόλοιποι 300 παρά κάτι ψωριάρηδες θίγονται που τους καίνε στο ίδιο καζάνι.

Read more...

Θεϊκή Ομορφιά / Divine Beauty / Art

Η ομάδα του Designwars είναι περήφανη να παρουσιάσει τη δεύτερη κατά σειρά μικρού μήκους ταινια, “Divine Beauty” ή στα ελληνικά “Θεϊκή Ομορφιά”. Ο graffiti artist “Insane51″ αφυπνίζεται από ένα παράξενο όνειρο, βρίσκοντας τον εαυτό του χωρίς ιδέα για το πού είναι και πώς έφτασε σε αυτό το έρημο μέρος. Καλυμμένος από πολλά άχρηστα υλικά και αποκόμματα χαρτιού, σηκώνεται βρίσκοντας κοντά του μερικά κουτια σπρέι, αλλά και ένα μοναδικό αντικείμενο, ένα πρόχειρο σχέδιο. Στιγμιαία, η δύναμη μέσα του ξυπνά, διατάζοντάς τον να το αναπαραστήσει άμεσα. Σηκώνοντας το πρώτο μπουκάλι σπρέι, ο Insane51 τηλεμεταφέρεται σε ένα ταξίδι που σας προσκαλούμε να παρακολουθήσετε.


ΠΗΓΗ designwars

Read more...

Κόντρα στη λογική της κατάθλιψης και της εσωστρέφειας

Του Αντώνη Μανιτάκη
Γι' αυτό και δεν καταλαβαίνω γιατί ορισμένοι συντελεστές του δημόσιου λόγου, που ασκούν σήμερα, ανέξοδα, δριμεία κριτική στη σημερινή κατάσταση και κλαίνε και οδύρονται γι' αυτήν, αποσιωπούν πλήρως τα νοσηρά φαινόμενου του πολικού συστήματος, αυτά που μας οδήγησαν εδώ, διαγράφοντας μεταξύ των άλλων από τη συλλογική μνήμη π.χ. είκοσι ολόκληρα χρόνια πρωτοφανών σκανδάλων και συνεχούς σκανδαλολογίας. Η αποσιώπηση αυτή δεν είναι πάντως πολιτικά αθώα. Διότι επικεντρώνοντας την κριτική μας και τις καταγγελίες μας αποκλειστικά στα σκληρά και άδικα «μέτρα» και στην τρόικα, φοβάμαι πως εξαγνίζουμε το πολιτικό παρελθόν και εξιλεώνουμε τελικά αυτό που θεωρούμε υπεύθυνο της κατάντιας μας.

Το ελληνικό πολιτικό σύστημα «χρεοκόπησε»; Αυτό ακούγεται και διαδίδεται κατά κόρον από τα Μέσα Ενημέρωσης, κατά μεταφορά της φράσης: η «Ελλάδα χρεοκοπεί ή χρεοκόπησε». Δεν γνωρίζω τι ακριβώς εννοούν όσοι δημοσιογράφοι ή δημοσιογραφούντες επιστήμονες χρησιμοποιούν τον όρο «χρεοκοπία» στην πολιτική ούτε τι περιλαμβάνουν στον όρο «πολιτικό σύστημα».
Εκείνο που καταλαβαίνω από τις προκείμενες εκφράσεις είναι ότι το πολιτικό μας σύστημα κλυδωνίζεται σοβαρά, ταρακουνιέται συθέμελα. Και σε αυτόν τον συθέμελο κλυδωνισμό θα πρέπει, σίγουρα, να συμπεριλάβει κανείς, κατά πρώτο λόγο, το κομματικό μας σύστημα, τα κόμματα και τον δικομματισμό, και να μην εξαιρέσει τα άλλα αναπόσπαστα κομμάτια του, όπως είναι οι διάφορες οργανωμένες κοινωνικές ή οικονομικές ομάδες πίεσης, τα συνδικάτα και οι επαγγελματικές ενώσεις, οι ενώσεις της εργοδοσίας ή ακόμη τα ΜΜΕ ή η κρατική γραφειοκρατία.
Θα πρέπει ακόμη να συμπεριλάβουμε στο πολιτικό σύστημα και την πνευματική, τεχνοκρατική ή επιστημονική «ελίτ», που πλαισιώνει όλα τα προηγούμενα και συμμετέχει έμμεσα στο πολιτικό κλίμα και στο πολιτικό γίγνεσθαι.

Αλλα καθοριστικά στοιχεία του πολιτικού συστήματος είναι και η πολιτική κουλτούρα, η νοοτροπία και οι πολιτικές πρακτικές που κυριαρχούν σε μία χώρα όπως σε μας οι πελατειακές σχέσεις, το ρουσφέτι, η φαυλοκρατία, οι σχέσεις εξάρτησης του συνδικαλισμού από τα κόμματα και το αντίστροφο ή ο κρατικοδίαιτος συνδικαλισμός, οι σχέσεις διαπλοκής μεταξύ πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, και αυτών των δύο με τα ΜΜΕ, το «πολιτικό χρήμα», που ήταν στο επίκεντρο της συζήτησης και των σκανδάλων τη δεκαετία του '90 και που ανέδειξε τόσο εύγλωττα ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς.

Read more...

Το ελληνικό πείραμα και ο οικονομικός πόλεμος

Σε ένα οικονομικό πείραμα των Ευρωπαίων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων αναφέρεται ο γνωστός οικονομολόγος Μάικλ Χάντσον σε συνέντευξή του στο "The Real News Network".
 Όπως αναφέρει, πρόκειται για ένα πείραμα με στόχο να διαπιστωθεί πόσο μπορούν να μειωθούν οι μισθοί, οι συντάξεις και οι παροχές του κράτους πρόνοιας μέχρι να αρχίσουν οι πολίτες να αντιδρούν.

Το πείραμα ξεκίνησε στην Λεττονία τα τελευταία πέντε χρόνια, τώρα ήρθε η σειρά της Ελλάδας, ενώ στη συνέχεια θα ακολουθήσουν χώρες όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιταλία.
 Ο Χάντσον μιλά ακόμη για το δημοψήφισμα που είχε προτείνει ο Έλληνας πρωθυπουργός, το ξεπούλημα κρατικών δομών, καθώς και για έναν οικονομικό πόλεμο που έχει πλέον αντικαταστήσει τον παραδοσιακό τρόπο υποδούλωσης μιας χώρας.

ΠΗΓΗ tvxs

Read more...

Adriano Celentano

Ο Adriano Celentano Σχολιάζει την στάση της μερκελ και του σαρκοζυ ως προς την Ελλάδα,στο φεστιβάλ μουσικής του σανρέμο.14/2/2012.
Με Ελληνίκους υπότιτλους.

Read more...

Φραγκφούρτη - Βερολίνο : 1Χ2

 του Γιάνη Βαρουφάκη

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό, υπερχρεωμένο κράτος. Επειδή όμως το χρήμα έρρεε παντού ως ασταμάτητη οικουμενική παλίρροια (παραγόμενη από ανόητες τράπεζες στην Wall Street, στο City, στην Βόρεια Ευρώπη), το κόστος δανεισμού ήταν παντού μηδαμινό κι έτσι κανείς δεν έδινε σημασία. Ξάφνου, το φθινόπωρο του 2008, η παλίρροια έδωσε την θέση της στην άμπωτη. Με την άμπωτη να «στεγνώνει» τον τραπεζικό τομέα από ρευστό χρήμα, σιγά-σιγά ήρθε και η στασιμότητα στην πραγματική οικονομία. Αναπόφευκτα, το εθνικό εισόδημα του μικρού, υπερχρεωμένου κράτους άρχισε να μειώνεται την ώρα που ο ρυθμός αύξησης του χρέους (δηλαδή το επιτόκιο) μεγάλωνε (ελέω διεθνούς έλλειψης ρευστότητας που ωθούσε τα επιτόκια προς τα πάνω). Κάποια στιγμή, κανείς δεν δάνειζε στο μικρό αυτό κράτος ώστε να εξυπηρετεί (δηλαδή να επανακυλύει) το χρέος που, το 2008, ανερχόταν στα €260 δις.

Κάπου εκεί, κατέφθασε η καλή τρόικα για να βοηθήσει να μην πτωχεύσει το μικρό κράτος. Για δύο χρόνια πλήρωνε για να αποτρέψει την πτώχευση. Αρχικά έδωσε €110 δις θέτοντας κάποιους όρους στο μικρό κράτος, όπως είναι λογικό να κάνει ο κάθε δανειστής. Ενάμιση χρόνο μετά, υποσχέθηκε άλλα €130 δις. Και, σαν να μην έφτανε αυτό, προσέθεσε στα «δώρα» που κόμιζε κι ένα «κούρεμα» προηγούμενων χρεών της τάξης (υποτίθεται) των €100 δις.

Όποιος δεν γνωρίζει τίποτα άλλο από τα παραπάνω (σωστά) δεδομένα, θα πρέπει να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτή η κυρία τρόικα είναι και φιλεύσπλαχνη και γενναιόδωρη: Συνολικά έδωσε €240 δις από την «τσέπη» της και μεσολάβησε με τους παλαιούς δανειστές του μικρού κράτους να «σβήσουν», να διαγράψουν δηλαδή, άλλα €100 δις. Δηλαδή, κόμισε €340 δις ως δώρα στο μικρό, υπερχρεωμένο κράτος.

Ας τα δεχθούμε όλα αυτά. Έστω λοιπόν ότι η κυρία τρόικα είναι, πράγματι, φιλεύσπλαχνη και γενναιόδωρη. Αυτό όμως σημαίνει ότι είναι και απελπιστικά ηλίθια. Ξέρω ότι είναι βαριά η λέξη αλλά, αλίμονο φίλες και φίλοι, πως μπορούμε να καταλήξουμε σε διαφορετικό χαρακτηρισμό (από το ότι η τρόικα αξίζει το Νόμπελ Βλακείας) όταν, με στόχο να καταπολεμήσει ένα χρέος της τάξης των €260 δις, άντε €298 δις το 2010, αφιέρωσε €340 δις αλλά το μικρό, υπερχρεωμένο κράτος, παρόλο αυτόν τον πακτωλό χρημάτων της κυρίας τρόικας, κατέληξε και πάλι να χρωστά πάνω από €345 δις!

Θα το πω άλλη μια φορά για να το συλλάβω κι ο ίδιος: Ένα μικρό κράτος της ευρωζώνης πριν δύο χρόνια είχε ένα δυσβάστακτο χρέος της τάξης των περίπου €300 δις. Η τρόικα προσέφερε στο μικρό αυτό κράτος, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, €340 δις για να το βοηθήσει. Και που φτάσαμε σήμερα; Φτάσαμε το μικρό μας κράτος να χρωστά €340 δις και βάλε. Μα αν το 2010 η κα Μέρκελ και ο κ. Strauss-Kahn  (αλήθεια τον θυμάστε αυτόν;) είχαν πει στον κ. Παπανδρέου «Γιώργο μας, παιδί μας, μην σκας, θα αποπληρώσουμε εμείς όλο το ελληνικό δημόσιο χρέος σήμερα», θα γλύτωναν €40 δις και η Ελλάδα δεν θα χρώσταγε δεκάρα!

Υπεραμυνόμενοι βέβαια του εαυτού τους (δηλαδή της μεγαλειώδους κουταμάρας τους) θα έλεγαν ότι δεν φταίνε εκείνοι αλλά το ελληνικό κράτος που δεν έκανε αυτά που υποσχέθηκε. Ορθόν αλλά εκτός θέματος. Μπορεί, πράγματι, να είναι αναμφισβήτητο ότι το ελληνικό κράτος δεν κατάφερε να κάνει σε δύο χρόνια, όπως είχε υποσχεθεί, όλες τις μεταρρυθμίσεις που χρόνιζαν για δεκαετίες. Είναι, όμως, ή δεν είναι αλήθεια ότι το ελληνικό δημόσιο μείωσε το πρωτογενές του έλλειμμα τα τελευταία δύο χρόνια (με μισανθρωπικές περικοπές, βεβαίως-βεβαίως, των εισοδημάτων των πιο αδύναμων) κατά περίπου 9%; Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι τέτοια μείωση δεν έχει ξαναγίνει πουθενά και ποτέ, σε καιρό ειρήνης και σε περίοδο ύφεσης, στην οικονομική ιστορία της ανθρωπότητας; Και στα δύο ερωτήματα η απάντηση είναι απολύτως θετική. Άρα, όσο ανεπρόκοπο κι αν είναι το ελληνικό κράτος (που σίγουρα είναι), η αλήθεια παραμένει αμείλικτη για την τρόικα: Παρέλαβαν τον Μάη του 2010 ένα χρέος λιγότερο των €300 δις, έβαλαν το ελληνικό δημόσιο να σφίξει βάναυσα το ζωνάρι του, βρήκαν €340 δις υπέρ του ελληνικού δημοσίου και κατέληξαν, παρά τις θυσίες του έλληνα μικρομεσαίου και των υπόλοιπων ευρωπαίων φορολογούμενων, να αυξήσουν (!!!) το ελληνικό δημόσιο χρέος κατά €40 δις. Και σαν να μην έφτανε αυτό, την ίδια εποχή κατάφεραν να συρρικνώσουν (όπως τους προειδοποιούσαμε ότι θα κάνουν) το εθνικό εισόδημα, από το οποίο θα πρέπει να αποπληρωθεί το χρέος, κατά 15%. Εύγε τρόικα!

Και τώρα;

Read more...

It's Time To End the Greek Rescue Farce / Ας τελειώνουμε με τη φάρσα της ελληνικής σωτηρίας

«Είναι καιρός να τελειώνουμε με τη φαρσοκωμωδία της διάσωσης της ελληνικής οικονομίας», είναι ο τίτλος του κεντρικού θέματος της ηλεκτρονικής έκδοσης του γερμανικού περιοδικού Spiegel, το οποίο ασκεί δριμεία κριτική στη γαλλική, τη γερμανική και την ελληνική κυβέρνηση για τις επιλογές τους. «Επιλέξτε την πιο έντιμη λύση, δηλαδή τη συντεταγμένη χρεοκοπία της Ελλάδας και την εφαρμογή ενός νέου Σχεδίου Mάρσαλ», προτρέπει το περιοδικό. Το άρθρο συνοδεύει η φωτογραφία από το κάψιμο της γερμανικής σημαίας σήμερα έξω από το ελληνικό Κοινοβούλιο, η οποία έχει ήδη κάνει το γύρο του κόσμου μέσω του διεθνούς Τύπου.


«Τι είδους πακέτο διάσωσης οδηγεί σε βαθύτερη ύφεση, εκτόξευση της ανεργίας, διόγκωση του χρέους και απομόνωση της χώρας και του τραπεζικού της συστήματος από τις αγορές «χωρίς να δίνει την παραμικρή ένδειξη πως κάτι μπορεί να βελτιωθεί», διερωτάται το δημοσίευμα.

Το νέο πακέτο, γράφει ο αρθρογράφος Stefan Kaiser, απλά θα αναβάλει τα προβλήματα και θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τους Έλληνες πολίτες. «Ήρθε η ώρα για μία πολιτική ομολογία: Η πρακτική "μαστίγιο και καρότο" απέτυχε, δεν έχει εφαρμογή η ιδέα πως η χώρα μπορεί να ελευθερωθεί από το βάρος του χρέους της με σκληρά προγράμματα λιτότητας και υπό όρους πακέτα βοήθειας» υποστηρίζει.

Read more...

Δηλητήριο στο Διαδίκτυο

του Θανάση Χειμωνά

Η χυδαιότητα στο ελληνικό Ιντερνετ εξαπλώνεται με την ταχύτητα της φονικής πανούκλας τον Μεσαίωνα. Το τελευταίο κρούσμα - και ένα από τα πιο αποκρουστικά ever - έσκασε μύτη πριν ακριβώς από μία εβδομάδα.

H ανάρτηση στο facebook μιλούσε για έναν σουβλατζή ο οποίος - και καλά - είχε κάνει τόπι στο ξύλο μια άμοιρη άστεγη η οποία είχε τολμήσει να του ζητήσει ένα ταπεινό σουβλάκι για να ξεγελάσει την πείνα της. Ο άγνωστος φεϊσμπούκερ δεν σταματούσε στην αφήγηση του αποτρόπαιου «γεγονότος». Προέτρεπε τους συνέλληνες να βάλουν φωτιά. Στο σουβλατζίδικο και σε όσους εργάζονταν σε αυτό.

Χωρίς την παραμικρή διασταύρωση, χιλιάδες συμπατριώτες μας αναπαρήγαγαν το αποκρουστικό μαντάτο, συνοδεύοντάς το με σχόλια που παλιότερα θα διάβαζες μόνο σε hardcore νεοναζιστικά sites. Εννοείται πως λίγες ώρες αργότερα η «είδηση» διαψεύστηκε πανηγυρικά. Η «δουλειά» όμως είχε ήδη γίνει.

Δεν θα σταθώ στο ποιος ξεκίνησε αυτή τη φήμη. Εχουμε πει πολλές φορές ότι κάποιοι θέλουν να δουν την Αθήνα στις φλόγες και η πυρπόληση ενός μαγαζιού στην καρδιά της θα αποτελούσε εξαιρετική ευκαιρία.

Read more...