Προαπαιτούμενα ελπίδας

>> Πέμπτη 10 Μαΐου 2012

Γιάνης Βαρουφάκης

Η ήττα της παράταξης του Μνημονίου οφείλεται σε κάτι πολύ απλό: Η λογική του Μνημονίου δεν μπορούσε σε καμία των περιπτώσεων (όσο χρηστή και αποτελεσματική να ήταν η διακυβέρνηση των δύο μνημονιακών κυβερνήσεων που είχαμε) να πετύχει τον βασικό στόχο του Μνημονίου: την αποτροπή – μέσω τεράστιων δανείων και αυστηρής λιτότητας – της πτώχευσης του δημοσίου και της περαιτέρω βύθισης της πραγματικής οικονομίας στην όλο και επιταχυνόμενη Ύφεση. (Πόσο δε μάλιστα που η εν λόγω διακυβέρνηση κάθε άλλο παρά αποτελεσματική ήταν!)

Η ήττα της Αντιμνημονιακής παράταξης θα έρθει (εκτός κι αν μεσολαβήσει μια αλλαγή στάσης από τον Σύριζα) λόγω μιας άλλης εξ ίσου στυγνής πραγματικότητας: Η Ελλάδα μπορεί να βγει από αυτή την Κρίση με τις δικές της δυνάμεις όσο μπορούσε το Ohio, ανεξάρτητα και αυτόνομα από την υπόλοιπη Αμερική, να βγει από την Μεγάλη Ύφεση το 1931. Σε καμία των περιπτώσεων! Μας αρέσει δεν μας αρέσει, η τύχη της Ελλάδας είναι αναπόσπαστα δεμένη με εκείνη της υπόλοιπης ευρωζώνης. Όσο βαυκαλιζόμαστε ότι μπορούμε να διαχωρίσουμε την πορεία μας από την Ευρώπη και, με τις δικές μας δυνάμεις, να πορευτούμε σε ένα καλύτερο αύριο, δημιουργούμε τις συνθήκες μιας συντριπτικής ήττας της ελπίδας ότι η Αντιμνημονιακή ψήφος θα βγει σε καλό.

Εδώ λοιπόν έγκειται η ουσία της υπόθεσης: Από την μία ο σεβασμός των όρων του Μνημονίου όχι μόνο δεν ενδείκνυται αλλά είναι ανέφικτος (ακόμα κι όλοι να συμφωνούσαμε σε αυτούς τους όρους – ακόμα κι οι αναρχικοί των Εξαρχείων). Από την άλλη, η εγχώρια χρηματοδότηση των αναπτυξιακών και μεταρρυθμιστικών πολιτικών που είναι προαπαιτούμενο για την ανατροπή της Κρίσης είναι αδύνατη. Άρα, τί κάνουμε; Αν έχω δίκιο, η λύση είναι μία (αν και όχι απλή): Επαναδιαπραγμάτευση εντός του ευρώ. Πως γίνεται αυτό, σας ακούω να ρωτάτε (με δίκαιη απορία), όταν η κα Μέρκελ δεν θέλει να ακούσει κουβέντα; Γιατί να μας ακούσουν; Γιατί να μας αποτείνουν καν τον λόγο; Εύλογο το ερώτημα (το οποίο ετίθετο στον κ. Σαμαρά από τον Μάιο του 2010, όταν υποσχόταν κι εκείνος την επαναδιαπραγμάτευση, χωρίς να δίνει απάντηση).

Η μόνη σοβαρή απάντηση είναι ότι θα μας πάρουν στα σοβαρά μόνον αν θέσουμε την επανδιαπραγμάτευση ως προϋπόθεση για να δεχθούμε την νέα δόση από το EFSF. Από εκεί που μας φοβερίζουν ότι δεν θα μας την δώσουν, να ανακοινώσουμε ήρεμα και νωχελικά (χωρίς να προβούμε σε καμία καταγγελία) ότι επιλέγουμε να μην την πάρουμε όσο το «πρόγραμμα» παραβαίνει τους κανόνες της λογικής και επιμένει σε νέα μέτρα που θα γκρεμίσουν ότι έχει μείνει όρθιο στην κοινωνική οικονομία της χώρας (π.χ. νέες μειώσεις κατώτατων μισθών και συντάξεων).

Βέβαια, για να το πούμε αυτό το «ευχαριστούμε, δεν θα πάρουμε», χωρίς η ρήση μας να αποτελεί μπλόφα, είναι απαραίτητο πρώτα να έχουμε κάνει (εντός των ερχόμενων εβδομάδων) ό,τι απαιτείται ώστε το ελληνικό δημόσιο να μπορεί να «αντέξει» στο επόμενο διάστημα (π.χ. έως τον Δεκέμβριο) χωρίς δανεικά, μέσω της εξάλειψης του πρωτογενούς ελλείμματος, τουλάχιστον έως το τέλος του χρόνου. Είναι κάτι τέτοιο εφικτό; Ναι, είναι (α) με μια από-πάνω-προς-τα-κάτω συμπίεση μισθών και συντάξεων που αφήνει ανέπαφα τα χαμηλά εισοδήματα και (β) με την δυνατότητα προ-πληρωμής ΦΠΑ και φόρου εισοδήματος με μεγάλες εκπτώσεις εκ μέρους των φορολογουμένων (αντί για την απίστευτα ανόητη πρόταση της «κινητοποίησης των καταθέσων» που φέρεται να εξήγγειλε μέλος του Σύριζα, σπέρνοντας τον πανικό στους μικρο-καταθέτες).

Read more...

....σκουπίδια

>> Τρίτη 8 Μαΐου 2012

Σοκ οι Ναζί στη βουλή ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ…;

ΟΧΙ . Να τους πετάξουμε στα σκουπίδια, ΤΩΡΑ!
______________________________​__________
Ο νεοναζισμός είμαστε εσείς κι εμείς – όπως στη γνωστή παράσταση του Πιραντέλο. Είμαστε εσείς, εμείς και τα παιδιά μας. Δεχόμαστε να ‘μαστε απάνθρωποι μπρος στους φορείς του AIDS, από άγνοια αλλά και τόσο «ανθρώπινοι» και συγκαταβατικοί μπροστά στα ανθρωποειδή ερπετά του φασισμού, πάλι από άγνοια, αλλά κι από φόβο κι από συνήθεια.
Και το Κακό ελλοχεύει χωρίς προφύλαξη, χωρίς ντροπή. Ο νεοναζισμός δεν είναι θεωρία, σκέψη και αναρχία. Είναι μια παράσταση. Εσείς κι εμείς. Και πρωταγωνιστεί ο Θάνατος.
ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ 1993


Read more...

Υπάρχουν όρια στη μεταρρύθμιση

>> Τρίτη 1 Μαΐου 2012

Νόαμ Τσόμσκι

Οι άνθρωποι φαίνεται να γνωρίζουν για την Πρωτομαγιά παντού εκτός από εκεί που ξεκίνησε, εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Αυτό συμβαίνει γιατί οι κατέχοντες την εξουσία έχουν κάνει ό,τι μπορούν για να εξαλείψουν το πραγματικό της νόημα.

Για παράδειγμα, Ο Ρόναλντ Ρίγκαν όρισε αυτό που αποκαλούσε «Ημέρα Νόμου» - μία μέρα εθνικιστικού φανατισμού, στρίβοντας μία ακόμα φορά το μαχαίρι στο σώμα του εργατικού κινήματος. Σήμερα, υπάρχει μία ανανεωμένη συνειδητοποίηση, που ενεργοποιείται με την οργάνωση του κινήματος ‘’Occupy’’ γύρω από την Πρωτομαγιά, με τη σημασία της μεταρρύθμισης ή ίσως τελικά της επανάστασης.

Εάν είστε σοβαρά επαναστάτες, τότε δεν ψάχνετε για μία αυταρχική επανάσταση, αλλά για μία λαϊκή επανάσταση, που θα προχωρήσει προς την ελευθερία και τη δημοκρατία. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνον εάν μία μεγάλη μάζα του πληθυσμού την σχεδιάσει, την υλοποιήσει και επιλύσει τα προβλήματα. Δεν πρόκειται να το πράξει εάν δεν συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν όρια στη μεταρρύθμιση.

Μια επαναστατική λογική θα προσπαθήσει να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια των μεταρρυθμίσεων, για δύο καλούς λόγους.

Πρώτον, επειδή οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να είναι πολύτιμες από μόνες τους. Οι άνθρωποι, για παράδειγμα, θα πρέπει να δουλεύουν οκτάωρο αντί για ένα δωδεκάωρο. Γενικά, θα έπρεπε να δρούμε σύμφωνα με αξιοπρεπείς ηθικές αξίες.

Read more...

• Greenpeace

• New York Time

• WWF

• London Time

• Αρκτούρος

• Tokyo Time

  © Copyright by Όναρ 2009 - 2017

Πίσω Back to TOP